معرفی استان گیلان
شهر رشت به عنوان مرکزیت استان پایگاه اصلی واردات، صادرات و بازار تجاری منطقه محسوب می شود که امکانات جهانگردی مناسبی نیز دارد. مراکز دیدنی و تفریحی در این استان بسیار زیادند و به همین دلیل به عنوان یکی از مقاصد اصلی گردشگری شناخته شده است. هر ساله مسافران بسیاری از مناطق دور و نزدیک به این خطه که چون نگینی سرسبز در شمال کشور می درخشد، سفر می کنند و باعث رونق اقتصادی در این استان می شوند.
زبان مردم گیلان چیست؟
در قسمت های غربی و شمال غربی استان اغلب به گویش تالشی صحبت می کنند. این گویش در زمان های گذشته (تا حدود قرن ۱۰ هجری) به دلیل نزدیکی با کشور جمهوری آذربایجان دستخوش تغییر شده و جای خود را به گویش ترکی داد. البته ناگفته نماند که گویش و لهجه های دیگری هم در این استان به گوش می رسد. به طور کلی قومیت های مختلفی در استان گیلان در کنار هم زندگی می کنند که مهم ترین آن ها گیلگ هستند. بعد از آن به ترتیب: اقوام تالش، ترک، کرد و لر بیشترین جمعیت این خطه را به خود اختصاص می دهند
غذاهای معروف گیلان
غذاهای اصیل گیلانی مانند: باقلاقاتق، فسنجان، سیرقلیه، میرزا قاسمی، ترش تره، آلو مسما، ترش شامی، واویشکا، مرغ ترش و کته کباب محلی از معروف ترین غذاهای گیلان هستند.
آئین های محلی و قدیمی یکی از آداب و رسوم همیشگی در تاریخچه گیلان
کشتی گیله مردی، لافند بازی، مراسم شب چله و چهارشنبه سوری و ۱۳ سال از دیگر مراسمات معروف و محبوب در بین مردمان این سرزمین محسوب می شود.
آشنایی کوتاه با قدمت شهرستان های گیلان
مرکزیت گیلان، شهر زیبای رشت
شهر رشت که قدمت آن به دوران ساسانیان باز میگردد، در سال ۱۲۶۶ بر اثر شیوع طاعون شاهد مرگ ۶۰۰۰ نفر بود. بعد از آن در سال ۱۳۰۲ با آتش کشیدن شهر و خسارت هایی که بر اثر جنگ جهانی اول بر آن وارد گردید، دستخوش تغییرات فراوانی شد. یکی از مهم ترین دستاوردهای این خطه نهضت میرزاکوچک خان جنگلی بود که نماد اصلی شهر رشت در میدان شهرداری می باشد.
بندر انزلی، مرکز اصلی تجاری و اقتصادی استان
در بررسی تاریخچه استان گیلان آمده است که بندر انزلی در سال های دور تنها دهکده ای کوچک بیشتر نبوده و به سال ۸۶۳ هجری قمری برمیگردد. لقب دروازه اروپا از آنجایی به این شهر نسبت داده شد که در اوایل دوران صفویه نقش مهمی در تجارت ایران داشت.
لاهیجان عروس گیلان
این شهر توریستی در سال ۷۰۵ هجری قمری توسط اولجایتو فتح شد و امیر تیمور به آن لشکر کشید. شیطان کوه، استخر لاهیجان، تالاب امیر کلایه و ده ها مرکز دیدنی و گردشگری دیگری که در این شهر زیبا وجود دارد قدمت بالای آن را نشان می دهد.
شهر قدیمی و زیارتی گیلان، آستانه اشرفیه
قبل از قرار گیری مقبره آقا سید جلال الدین اشرف (ع) در این شهر که برادر امام موسی کاظم (ع) می باشد، این مکان را به اسم “کوچان” می شناختند. قدمت آستانه اشرفیه به قرن ۴ هجری قمری برمیگردد.
لنگرود، یکی از مراکز اصلی گردشگری در شرق استان
اولین بار از این شهر در سال ۵۱۲ هجری قمری همزمان با مرگ سلطان محمد فرزند شاه آلب ارسلان یاد شده است. در دوران صفویان مخصوصاً دوره شاه عباس اول در این شهر اتفاقات بزرگی رخ دارد. مانند: فرار حاکم لاهیجان، یعنی احمد خان و دستگیری اعضای خانواده او توسط حاکم گیلان و تحویل آن ها به شاه عباس.
شهرستان رودبار
از این شهر به عنوان دروازه ورودی در بخش مرکزی نام برده می شود. قدمت رودبار به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد! همواره در طول تاریخ اقوام متعددی به این شهر مهاجرت کردند که مهم ترین آن ها: اقوامی از حلب، شام، کردهای قوچان و بخش هایی از خراسان شمالی امروزی بودند.
شهرستان قدیمی تالش
در گذشته این منطقه را به سرزمین تالش می شناختند. البته سفا رود و کرگان رود هم اسامی بود که به این قسمت اختصاص می دادند. اما به دنبال عهد نامه گلستان و ترکمانچای که بین کشور ما و روسیه اتفاق افتاد، بسیاری از بخش های شهر تالش از کشور جدا شده و در اختیار روس ها قرار گرفت!
شهرستان مرزی آستارا
این شهر قدیمی که در شمال غربی استان گیلان قرار دارد، در سال ۱۳۱۶ بخشی از استان اردبیل بود! در مهر ۱۳۳۷ تابع آذربایجان شرقی شد و سرانجام در خرداد ماه ۱۳۳۹ به قلمرو گیلان پیوست. اسم های مختلفی در طول تاریخ به این شهرستان که با رود آستارا از آستارای جمهوری آذربایجان جدا می شود لقب داده اند.
شهرستان ماسال