گزارش سازمان جهانی کار از تداوم بحران جهانی بیکاری و اشتغال در دوران پساکرونا
طبق گزارش جدید سازمان بین‌المللی کار (ILO)، رکود کنونی اقتصاد جهانی احتمالاً کارگران بیشتری را مجبور به پذیرش مشاغل با کیفیت پایین‌تر و با دستمزدهای کمتر که فاقد امنیت شغلی و تامین اجتماعی هستند، خواهد کرد.
به گزارش کارواشتغال از ایلنا به نقل از سازمان جهانی کار، بر اساس گزارش جهانی اشتغال و چشم‌انداز اجتماعی تحت عنوان ILO: Trends ۲۰۲۳، کاهش رشد میزان اشتغال جهانی و فشار در محیط کار به دلیل کمبود نیرو، خطر تضعیف عدالت اجتماعی را در کشورها به همراه دارد.
طبق گزارش جدید سازمان بین‌المللی کار (ILO)، رکود کنونی اقتصاد جهانی احتمالاً کارگران بیشتری را مجبور به پذیرش مشاغل با کیفیت پایین‌تر و با دستمزدهای کمتر که فاقد امنیت شغلی و تامین اجتماعی هستند، خواهد کرد.
چشم‌انداز اجتماعی و اشتغال جهانی ILO: Trends ۲۰۲۳ پیش‌بینی می‌کند که رشد اشتغال جهانی در سال ۲۰۲۳ تنها ۱.۰ درصد خواهد بود، یعنی کمتر از نیمی از میزان رشدی که در سال ۲۰۲۲ مشاهده شد. بیکاری جهانی در سال ۲۰۲۳ اندکی افزایش می‌یابد و حدود ۳ میلیون نفر به جمعیت ۲۰۸ میلیون نفر بیکار اضافه می‌شود. اندازه متوسط این افزایش پیش‌بینی شده تا حد زیادی به دلیل عرضه کم نیروی کار در کشورهای با درآمد بالا است. این نشان دهنده معکوس شدن کاهش بیکاری جهانی بین سال‌های ۲۰۲۰-۲۰۲۲ است. این بدان معناست که جمعیت بیکاری جهانی ۱۶ میلیون بالاتر از پیش از بحران کرونا باقی خواهد ماند.
کندی فعلی روند بهبود اقتصاد جهانی پس از کرونا به این معنی است که بسیاری از کارگران مجبور خواهند بود مشاغل با کیفیت پایین‌تر، اغلب با دستمزد بسیار پایین و گاهی اوقات با ساعات نامناسب کاری را بپذیرند. علاوه بر این، از آنجا که قیمت‌ها سریع‌تر از درآمد اسمی نیروی کار افزایش می‌یابد، بحران هزینه‌های زندگی باعث می‌شود افراد بیشتری به سمت فقر سوق داده شوند. این روند در کنار کاهش قابل توجه درآمد مشاهده شده در طول بحران کرونا است که در بسیاری از کشورها بدترین تأثیر را بر گروه‌های کم درآمد داشت.
این گزارش همچنین یک معیار جدید و جامع از نیاز برآورده نشده برای اشتغال را شناسایی می‌کند؛ شکاف جهانی میان مشاغل! شکاف جهانی در میان مشاغل در سال ۲۰۲۲ به ۴۷۳ میلیون شغل رسید که حدود ۳۳ میلیون بیشتر از میزان سال ۲۰۱۹ است.
زنان و جوانان در بازار کار به طور قابل توجهی بدتر هستند. در سطح جهانی، نرخ مشارکت زنان در نیروی کار در سال ۲۰۲۲ به ۴۷.۴ درصد رسید، در حالی که این میزان برای مردان ۷۲.۳ درصد بود. این شکاف ۲۴.۹ درصدی به این معنی است که به ازای هر مرد غیرفعال اقتصادی دو زن وجود دارد.
جوانان (۱۵ تا ۲۴ ساله) در یافتن و حفظ شغل مناسب با مشکلات شدیدی روبرو هستند. نرخ بیکاری آن‌ها سه برابر بزرگسالان است. بیش از یک نفر از هر پنج – ۲۳.۵ درصد – از جوانان شاغل، درحال تحصیل یا درحال دریافت آموزش نیستند و به این ترتیب بیکار محسوب می‌شوند.
ریچارد سامانز، مدیر دپارتمان تحقیقات سازمان جهانی کار و رئیس تیم تهیه گزارش، گفت: کاهش رشد اشتغال جهانی به این معنی است که ما انتظار نداریم خسارات ناشی از کرونا قبل از سال ۲۰۲۵ جبران شود.
در سال ۲۰۲۳ آفریقا و کشورهای عربی باید شاهد رشد میزان اشتغال حدود ۳ درصدی یا بیشتر باشند. با این حال، با افزایش جمعیت در سن کار، هر دو منطقه احتمالاً شاهد کاهش نرخ بیکاری اندکی خواهند بود (از ۷.۴ به ۷.۳ درصد در آفریقا و ۸.۵ تا ۸.۲ درصد در کشورهای عربی).
در آسیا و اقیانوسیه و آمریکای لاتین و کارائیب رشد سالانه اشتغال حدود ۱ درصد پیش بینی می‌شود. در این گزارش آمده است که در آمریکای شمالی در سال ۲۰۲۳ افزایش اشتغال کم خواهد بود یا اصلاً افزایش نمی‌یابد و شاید بیکاری زیاد شود.
اروپا و آسیای مرکزی به ویژه از پیامدهای اقتصادی درگیری نظامی روسیه و اوکراین آسیب دیده‌اند. اما در حالی که پیش‌بینی می‌شود اشتغال در سال ۲۰۲۳ کاهش یابد، نرخ بیکاری آن‌ها با توجه به پس‌زمینه رشد محدود جمعیت در سن کار فقط اندکی افزایش می‌یابد.