تعریف استخدام رسمی و مسائلی درمورد این مورد استخدام
در دنیای امروز، برای کسبوعمل شما دو تعیین دارید. نخستین اینکه برای خودتان فعالیت نمائید و دوم اینکه به استخدام قانونی کسی دربیایید. سایر مورد ها، زیرمجموعه این دو میباشند. ما در اینجا به آیتم دوم میپردازیم. البته در صدر بایستی استخدام را تمجید کنیم.
استخدام چه است؟
استخدام در لغت به معنای کسی را در قبال حقوق و دستمزد معینی بهکارگرفتن میباشد. استخدام در معنا عامیانه، توافقی میان صاحبکار و کارمند میباشد که کارمند شغل های موردنظر صاحب کار را ارائه می دهد و در عوض آن، به کارمند حقوق و دستمزد و دستمزدی ساعتی، ماهانه و غیره پرداخت می شود. با وجود آن که کارگر میتوانند در توافقطومار کاری مورد ها خاصی را گزینه مشاجره قرار دهند، وضعیت و قوانین اصولاً به وسیله صاحب کار انتخاب میگردد. هر دو طرف همینطور ممکن میباشد توافق را باطل نمایند. تفاهم نامه عمل برای یک کارمند می تواند شفاهی، کتبی و یا این که طومار الکترونیکی باشد.
تفاوت فی مابین استخدام قانونی، پیمانی و قراردادی چه میباشد؟
از نگاه ضابطه کشور ایران و طبق ماده رسمی ۴۵ مدیر سرویس ها کشوری، همگی قراردادهای کاری به دو صورت استخدام پیمانی و قانونی میباشند. اشتغال بهشکل پیمانی، مشمول مشاغل اجرایی و تصدیگری در ارگانهای دولتی و غیردولتی میباشد و در واقع عصرای مقدماتی برای استخدام قانونی و بلندمدت به شمار میرود. قراردادهای هر ساله با بازههنگامی محصور برای مثال ۳ تا ۵ سال جزو قراردادهای پیمانی میباشند و قراردادهای نامحدود یا این که بلندمدت ۳۰ یا این که ۲۵ ساله جزو قراردادهای قانونیاند. همینطور بعضا مالکنظران قراردادهای پیمانی را از قراردادهای کوتاهدوران غیر وابسته فرض مینمایند و بر این اعتقادوباور میباشند که مشاغل قراردادی کوتاهبازه در بازه زمانیفرصتهای بسیار محصور ساعتی، روزمره و ماهانه، سه ماهه تا یکسال اجرا میگردند. بعضی اشخاص قراردادهای قانونی را تنها در ارگانهای دولتی دانستهاند هرچند که در کمپانیهای محرمانه هم ممکن میباشد استخدام قانونی وجود داشته باشد. همینطور از هنگامی در ارگانهای دولتی فعالیت به پیمانکاران قسمت سری واگذار گردیده، درین مرکز ها نیز قراردادهای کوتاهبرهه زمانی بسته میشود. کسانی که استخدام قانونی میگردند تا انتهای بازه زمانی ذکرشده در ضابطه از جمله ۲۵-۳۰ سال به کارشان ادامه می دهند، برایشان حکمی قانونی صادر میگردد و دارنده دستمزد اثبات و مزایای کارمندان قانونی می شوند. بهراحتی نمیاقتدار آن ها را از فعالیت خارج گذاشت و کارفرمای آن ها دولت میباشد خیر مدیر نصیب، رییس اداره و یا این که حتی فرد وزیر. مشاغلی همانند تمیز کاری، آرایشگری، رختشویی، آشپزی، دوزندگی و غیره جزو مشاغل خدماتی و قراردادی محسوب میشوند. هر سه نوع تفاهم نامه مشتمل بر بیمه تامین اجتماعی و قانون ها کاری مملکت می باشند، اما تفاوتهایی از جنبههای متعدد در میان این سه تیم کاری وجود دارااست. امنیت شغلی به ترتیب از نیروی کار قانونی به کارگر قراردادی تنزل مییابد؛ درآمد این سه قشر نیز همینطور میباشد. آرزو به استخدام قانونی در نیروهای قراردادی بسیار زیر میباشد؛ از جمله ممکن میباشد شما ۱۵ سال نیروی قراردادی باشید البته حتی تفاهم نامه پیمانی هم با شما بسته نشود و بهراحتی اخراج گردید. خویش سازمان یا این که ارگان میتواند هر وقت عزم نماید و با کوچکترین نادرست، شمارا اخراج نماید اما در قراردادهای پیمانی مسئول شما دولت میباشد و خویش سازمان نمیتواند شمارا اخراج نماید. همینطور آرزو به استخدام بهتیتر نیروی قانونی در نیروهای پیمانی بسیار بالاست.
تعریف و تمجید استخدام قانونی
مجموعاَ، طبق ماده ۵ ضابطه استخدام کشوری، استخدام قانونی نوعی بهکارگیری نیرو میباشد. به موجب آن، کارمند براساس حکم قانونی در یک کدام از رستههای کاری دوازدهگانه کشوری شامل ضابطه استخدام کشوری در یک کدام از سمتهای مؤسسات دولتی یا این که پستهای سازمانی یا این که وزارتخانههای مربوطه بهکارگیری میگردد.
اشکال استخدام قانونی
استخدام قانونی نیز خویش به دو نوع کوتاهبرهه زمانی و دایم یا این که قانونی آزمایشی و اساسی تقسیم میگردد. در مجموع ضوابط به سیرتکاملای پباده سازی میشوند که هیچوقت کارکنان شم ادب بدون نقص نداشته باشند و مدام پایین تیغ صاحب کار و سازمانها و دولت باشند. به صورت کلی مرز خیلی مشخصی میان مشاغل با تفاهم نامه پیمانی و قانونی آزمایشی نیست؛ بعضا آنان را یک کدام از میدانند و بعضا منقطع کردهاند.
موقعیت استخدام قانونی
استخدامهای قانونی در کشور ایران معمولا دارنده قوانینی میباشند از آن پاراگراف اینکه انتخاب براساس امتحان سازمان استخدام کشوری شکل میگیرد یااینکه مورد ها امتحان دربرگیرنده دروس همگانی و محرمانه شغل مربوطه میباشد و بعداز قبولی دارنده یک تا یک سری نوبت مذاکره میباشد و نهایتا بعد از یک سری ماه، نتیجه ها اعلام میشوند. سهمیههایی هم برای قشرهای متفاوت در آن در حیث گرفته می شود. سن داوطلبین از حد مشخصی نباید بیشتر باشد، موقعیت سرویس سربازی داوطلبین می بایست معلوم باشد. این اشخاص بایستی دارنده سالمی بدون نقص یا این که منوط، دارنده عدم سوءسابقه، عدم اشتهار به خرابی، عدم اعتیاد به مواد افیونی و سکرآور و تابع قانون ها ایران باشند. همینطور بعداز قبولی و استخدام از ۲ تا ۵ سال اشخاص قانونی آزمایشی محسوب می شوند و در صورتیکه لیاقت خویش را نماد دهند، استخدام قانونی همیشگی می شوند و اشخاصی که فاقد صلاحیت پست ذکر شده باشند سوای هیچسیرتکامل تعهد، حکم برکناریشان از طرف سازمان یا این که وزارتخانه مربوطه صادر میشود. این اشخاص تا یکسال حق کمپانی در امتحان استخدامی برای پست نام برده را نخواهند داشت.
فواید استخدام قانونی چه میباشد؟
۱. امنیت از نگاه حقوق: زیرا سازمانهای قانونی معمولا دولتیاند و از میزان دارایی دولت استعمال مینمایند، لذا دستمزد نیروی کار قانونی را هم دولت پرداخت مینماید و از این حیث لبه امنی وجود دارااست.
۲. زمان ادامه علم آموزی و ارتقای تحصیلی، همواره برای کارگر قانونی وجود دارااست.
۳. اخراج کارکنان بهراحتی میسر وجود ندارد و در ادامه مورد ها رسمی خاصی میباشد. خلاصه، مدیر اداره یا این که سازمان سوای ادله نمیتواند به هر عذروبهانه، کارکنان قانونی را تعدیل یا این که اخراج نماید.
۴. ارتقای شغلی، هرچند نماید، البته استوار و پیوسته میباشد.
۵. نصیبهای متعددی در یک سازمان برای اجرا وظیفه و ارتقای شغلی وجود دارااست.
۶. اسم و حالت سازمان مناسب میباشد، فرض فرمائید سر گروهی یا این که کارمند کمپانی کشتیرانی یا این که بازرسی مجموع سرزمین باشید. نسبت به دکاندار یا این که رانندهماشین کرایه ای جايگاه اجتماعی بالاتری دارید.
۷. مزایای این نوع استخدام بالاست و معمولا یاریها به نیروی کار درین قالب شکل می گیرد. مواقعی نظیر عیدی، جایزه پایان سال و غیره.
معایب استخدام قانونی چه می باشد؟
۱. خستگی ناشی از نادرکاری همیاران که سبب ساز زیروارد شدن کیفیت و کمیت خروجی عمل میگردد.
۲. پروسه ارتقا حقوق و دستمزد نماید میباشد و سالی یکتوشه و حداکثر دوبار در سال چهره می دهد.
۳. بدگوئی و به اصطلاح زیرآبزنی از همیاران بسیار بالاست و در برخی موردها موجب اخراج اشخاص میگردد.
۴. فعالیت یکنواخت و خستهکننده میباشد.
ضوابط استخدام قانونی
کارکنان قانونی تابع ضوابط استخدام قانونی به عبارتی میهن میباشند، در کشور ایران نیز ضوابط خاصی وجود داراهستند که به بعضی از آنان اشاره خواهیم کرد. طبق ضابطه استخدام کشوری تصویب شده مجلس شورای اسلامی، ماده ۳۲ در رابطه دستمزد کارگر قانونی میباشد و سازه بر آن، به غیر از بعضی استثناها، دستمزد براساس جدول و ضرایب خاصی پرداخت و ارتقا مییابد.
ماده ۳۳. این ماده ادامه ضابطه بالا و گزینش ضریب برای دستمزد و معیشت کارگر دولت میباشد؛
ماده ۳۴. شخص نو استخدامگردیده وارد مبنا تیم ۱ در آن پست یا این که سازمان میگردد و به گذر زمان مبناتیم ارتقاء مییابد؛
ماده ۳۵. درصورت رضایت از کارمند قانونی و ثابت صلاحیت وی، هر دو سال یک شالوده دسته به او اعطا میگردد؛
ماده ۳۶. قوانینی برای تغییر تحول مبنا تیم نیروی کار قانونی بیان میکند؛
ماده ۳۸. مرتبط با مسائل فوقالعاده شغلی و غیره میباشد؛
فصل ۵. این ماده مرتبط با تامین آسایش و محافظت سالم نیروی کار قانونی میباشد و مشتمل بر تعدادی ماده میباشد؛
فصل ۷. در رابطه حقوق و دستمزد پرسنل قانونی میباشد.
مجموعا ضابطه استخدام کشوری ۱۴۹ ماده داراست و اکثری از موردها رسمی استخدام قانونی درآن نام بردهاند.
کلام پایان درخصوص استخدام قانونی
به صورت کلی، استخدام قانونی از تمامیلحاظ نسبت به استخدام پیمانی و قراردادی ارجحیت داراست. استخدام پیمانی تا ۹۰٪ شانس تبدیل به استخدام قانونی را دارااست. در حالی که استخدام قراردادی بالعکس میباشد و شانس بسیار پایینی برای استخدام قانونی وجود دارااست. هر سه نوع تفاهم نامه تابع مقررات بیمه و عمل کشور ایران میباشند.