عبدالرحمن زاغی با اشاره به اهمیت مبارزه به موقع با عوامل بیماریزای درختان میوه هسته دار، دانه دار و برخی ارقام سردسیری، توصیه‌هایی را به باغداران سیاه ریشه ارائه و بیان کرد: بیماری قارچی لب شتری هلو و شلیل با علایم دفرمه شدن برگ به صورت لکه‌های برآمده صورتی متمایل به قرمز که سبب چروکیدگی، جمع شدن و ریزش برگ‌ها و در نهایت کاهش رشد درختان آلوده می‌شود، مشاهده شده است.

مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی مازندران افزود: بیماری قارچی لکه غربالی درختان میوه هسته دار با علایم اولیه لکه‌های سوزنی متمایل به قرمز که در ادامه قطر لکه‌ها بزرگتر و با پیشرفت بیماری لکه‌ها خشکیده و از برگ جدا شده و آن را به صورت غربالی در می‌آورد، ظاهر می‌شود.

وی ادامه داد: بیماری شانکر باکتریایی درختان میوه هسته دار با علایم لکه‌های آبسوخته در کنار جوانه هاست که با ترشح صمغ همراه بوده و در صورت پیشرفت بیماری لکه‌ها دور تا دور شاخه را فراگرفته و منجر به خشکیدگی سرشاخه‌ها از محل اولیه آلودگی به سمت نوک شاخه‌ها می‌شود.

زاغی در رایطه با بیماری لکه سیاه سیب و گلابی، بیان کرد: این بیماری از بیماری‌های مهم قارچی در مناطق مرطوب و خنک است که خسارت آن روی برگ، دمبرگ، شکوفه، کاسبرگ و میوه مشاهده می‌شود و لکه‌ها روی برگ ابتدا به رنگ سبز زیتونی و بتدریج قهوه‌ای متمایل به سیاه شده و در صورت شدت آلودگی موجب ریزش برگ‌ها می‌شود، قارچ عامل بیماری همزمان با مرحله تورم جوانه‌های گل تا مرحله کامل گلدهی بیشترین فعالیت را داشته و در صورت تداوم رطوبت محیط گسترش یافته و موجب خسارت می‌شود.

مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی مازندران با بیان اینکه از بیماری‌های مهم و قارچی گردو، آنتراکنوز برگ و میوه است، ادامه داد: قارچ عامل بیماری به تمامی قسمت‌های هوایی درختان حمله کرده و بیشترین خسارت نیز روی برگ‌ها و میوه مشاهده می‌شود، قارچ عامل بیماری از اواخر اسفند تا اواخر فروردین ظاهر شده و میزان شدت بیماری با رطوبت محیط ارتباط مستقیم دارد و برای جلوگیری از خسارت بیماری اولین سمپاشی با سمومی مسی در اوایل فصل بهار بعد از ریزش گل به محض مشاهده اولین علائم بیماری و در صورت لزوم سمپاشی دوم به فاصله ۱۲ روز بعد از سمپاشی اول در کاهش آلودگی بسیار موثر است.

زاغی بیان کرد: بلایت باکتریایی سرشاخه و پوسیدگی مغز گردو از دیگر بیماری‌های خسارتزای درختان گردو در شرایط رطوبتی بالاست که به تمام اندام‌های سبز درخت حمله کرده و در بهار ترشحاتی روی سرشاخه‌های آلوده را موجب شده که سبب آلوده کردن گل‌ها و سایر قسمت‌های درخت می‌سود، حساس‌ترین دوره آلودگی در شرایط بارندگی‌های متناوب قبل از شکوفه دهی، دوره شکوفه دهی و حدود دو هفته بعد از آن است که موجب آلودگی میوه می‌شود.

او تصریح کرد: مبارزه با این بیماری در قالب روش‌های تلفیقی نظیر رعایت بهداشت عمومی باغ، مدیریت تغذیه و آبیاری و مبارزه شیمیایی با سموم مسی (بردو، اکسی کلرور مس) قبل و بعد از گلدهی اثر بسیار مناسبی در کاهش خسارت بیماری روی درختان گردو دارد.

زاغی خاطرنشان کرد: برای جلوگیری از خسارت بیماری‌های یاد شده ضروری است به محض مشاهده اولین علایم آلودگی ضمن ارائه نمونه به کارشناسان حفظ نباتات و کلینیک‌های گیاهپزشکی مراجعه و با اخذ نسخه گیاهپزشکی نسبت به مبارزه به موقع با قارچکش‌های مناسب و توصیه شده، اقدام شود.

مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی مازندران درخصوص آفات درختان سیاه ریشه، اظهار کرد: زنبور گوجه و آلو از آفات مهم درختان گوجه سبز (آلوچه) در اوایل فصل رشد (بهار) در مازندران است که لارو (کرم) آن با تغذیه از گوشت میوه‌های تازه تشکیل شده سبب زرد شدن، ریزش میوه و در نهایت کاهش محصول می‌شود.

وی مبارزه شیمیایی در مناطقی که سابقه آلودگی دارد پس از تشکیل میوه و مشاهده اولین علایم خسارت آفت ضمن ارائه نمونه و هماهنگی با کارشناسان حفظ نباتات و کلینیک‌های گیاهپزشکی با اخذ نسخه گیاهپزشکی با سموم توصیه شده را مورد تاکید قرار داد.

این مسئول با اشاره به اینکه شته‌ها از آفات دیگر باغات سیاه ریشه است، تصریح کرد: حشرات مکنده کوچکی به رنگ‌های سبز، سیاه و قهوه‌ای که از اواسط فروردین به بعد عموماً پشت برگ‌ها و روی شاخه‌های جوان و نورسته با تراکم بالا ظاهر شده و با تغذیه از شیره گیاهی موجب پیچیدگی برگ ها، سرشاخه ها، ترشح عسلک و دوده‌ای شدن برگ و میوه همچنین ریزش شکوفه‌ها و میوه‌های تازه تشکیل شده و انتقال بیماری‌های ویروسی می‌شود.

زاغی با بیان اینکه تراکم پائین آفت یاد شده توسط حشرات مفید مانند کفشدوزک‌ها و زنبور‌ها بصورت طبیعی کنترل شده و نیاز به مبارزه شیمیایی نیست، گفت: درصورت مشاهده تراکم بالای شته‌ها با هماهنگی و مشاوره با کارشناسان حفظ نباتات و کلینیک‌های گیاهپزشکی با سموم اختصاصی توصیه شده در نسخه گیاهپزشکی سمپاشی بصورت مه پاشی با فشار کم توصیه می‌شود تا موجب ریزش شکوفه‌ها و میوه‌های تازه تشکیل شده، نشود.