شرایط جنبشهای کارگری در جهان امیدوارکننده نیست
استاد دانشگاه جواهر لعل نهرو در گفتوگو با ایلنا:
شرایط کنونی برای کارگران و جنبشهایشان چه در سطح جهانی و چه در هند چندان امیدوارکننده نیستند. جنبشهای کارگری همهجا در خطر هستند.
اوشا افزود: شرایط کنونی برای کارگران و جنبشهایشان چه در سطح جهانی و چه در هند چندان امیدوارکننده نیستند. جنبشهای کارگری همهجا در خطر هستند.
وی در خصوص چشمانداز وضعیت کارگران را چگونه میبینید، اظهار داشت: این نتیجه چانهزنی دستهجمعی، اعتراضات کارگری، اعتصابات و جنبشهای کارگری است که برخی از کارگران، امروزه از حق مذاکره برای افرایش حقوق و دستمزد، دسترسی به سیستم درمانی مقرون به صرفه، بهبود شرایط محل کار و بسیاری دستاوردهای دیگر برخودار هستند. کارگران امروز، از همبستگی فراملیتی در جنبش ضدجهانی شدن برخوردار هستند. از زمان خصوصسازی و تغییراتی که در بازار کار به وجود آمده است، اتحادیههای کارگری عملکرد سابق خود را از دست دادهاند. عوامل بسیاری از جمله ایجاد محدودیت برای اتحادیهها، مانعتراشی برای برگزاری اعتصابات و عدم وجود امنیت شغلی، منجر به کاهش قدرت اتحادیهها شده است. شرکتهای دولتی که در نتیجه نئولیبرالیسم در سطح جهانی به وجود آمدهاند ماهیتی ضدکارگر دارند و مقاومت در برابرشان دشوار است.
اوشا، جایگاه کارگران و جنبشهای کارگری در نظام نوین جهانی را اینگونه توصیف کرد: نظم نوین جهانی بر اساس پیروزی لیبرالیسم و نظام تکقطبی به وجود آمده است و رشد و آبادانی را وعده داده است، اما دقیقاً نقطه مقابل این وعدهها در حال روی دادن هستند. با کارگران عادلانه رفتار نمیشود و در نظم اقتصادی نئولیبرال، به حاشیه رانده شدهاند. در شرایط کنونی که نظم جهانی رو به افول بوده و نظام جهانی چندقطبی در حال ظهور است، کارگران با چالشهایی مانند: جهانیشدن، رقابتهای بینالمللی، مهاجرت، تغییرات دموگرافیک، نیروی کار سالخورده، تغییرات تکنولوژیک، اتوماسیون، تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر محیطزیست، سلامت و اشتغال مواجه هستند. تشدید استفاده از فناوریهای دیجیتال و هوش مصنوعی ممکن است به جایگزینی کارگران با اتوماسیون بینجامد. در صورت وقوع چنین سناریویی، اتحادیههای کارگری باید برای حفاظت از حقوق اجتماعی و اقتصادی نه تنها کارگران بلکه تمامی شهروندان بپردازند. اتحادیههای فراملیتی در حال شکلگیری هستند که توانایی ایجاد جنبشهای جهانی کارگری را دارند و میتوانند منجر به تغییراتی در راستای بهبود شرایط بشوند.
وی در تحلیل خود از تأثیر قدرتگیری مجدد راستگرایان در وضعیت کارگران و جنبشهای کارگری بیان داشت: قدرتگیری احزاب سیاسی راستگرا با موضع نئوملیگرایانه شرایط بسیار نامساعدی را برای کارگران و جنبشهای کارگری به وجود میآورد، چراکه این گروههای راستگرا به ترویج خصوصیسازی و ملیگرایی افراطی و اعمال سریع سیاستهای نئولیبرال میپردازند و در راستای ایجاد شکافهای قومی و مذهبی کوشش میکنند. کسب حداکثر سود، هدف اصلی سیاستهای اقتصادی دولتهای راستگرا است. مردم معمولی رنج میکشند و گرفتاریهایشان بیشتر میشود و به منظور بهبود شرایط کارگران، جنبشهای مردمی، با وجود واکنش خشوتآمیز دولتها، تنها راهحل ممکن هستند. با توجه به اینکه شباهتهای زیادی میان شرایطی که به وقوع «شورش هیمارکت» در اواخر قرن نوزدهم و سرمایهداری نئولیبرال امروز وجود دارد، تحولات فعلی فرصتهای فراوانی را برای تقویت جنبش جهانی کارگران به وجود میآورد.
منبع : ایلنا