کارواشتغال به گزارش کارآفرین نیوز به نقل از ایلنا، تأثیر هوش مصنوعی مولد بر کمیت و کیفیت شغل توسط سازمان جهانی کار در ماه‌های گذشته مورد ارزیابی قرار گرفته است. براساس مطالعه جدید سازمان جهانی کار نشان داده شده است که هوش مصنوعی مولد یا (AI مخفف: Artificial intelligence) به احتمال زیاد با خودکار کردن برخی وظایف به جای تصدی کامل یک نقش، مشاغل را افزایش می‌دهد و برخلاف تصور عامه مردم که یک هوش مصنوعی کار یکصد نفر را انجام می‌دهد، قرار نیست فرصت‌های شغلی موجود در اقتصاد جهان از بین بروند.

مطالعه، هوش مصنوعی و مشاغل

یک تحلیل جهانی از اثرات بالقوه بر کمیت و کیفیت شغل، نشان می‌دهد که بیشتر مشاغل و صنایع تنها تا حدی در معرض اتوماسیون قرار دارند و به احتمال زیاد به جای جایگزینی با آخرین موج هوش مصنوعی مولد، تکمیل نیز خواهد شد. برای مثال chatGPT یک سامانه همه‌گیر در حوزه هوش مصنوعی است که بجای تخریب مشاغل، بسیاری از کارکردهای جدید را به بازار کار اضافه کرده و فرصت‌های شغلی جدیدی ایجاد کرده است. بنابراین، بیشترین تأثیر این فناوری احتمالاً تخریب شغل نیست، بلکه تغییرات بالقوه در کیفیت مشاغل، به ویژه شدت کار و استقلال است.

این مطالعه که از نظر وسعت؛ جهانی است، نشان می‌دهد که ۵.۵ درصد از کل اشتغال در کشورهای با درآمد بالا به طور بالقوه در معرض اثرات خودکارسازی فناوری و اتوماسیون قرار دارد، در حالی که در کشورهای کم درآمد، خطر اتوماسیون تنها به حدود ۰.۴ درصد از اشتغال کشورها آسیب خواهد زد که آسیبی بسیار ناچیز در برابر اثرات و برکات آن بر بازار کار است.

از سوی دیگر، پتانسیل افزایش شغل در بین کشورها تقریباً برابر است که نشان می‌دهد با اتخاذ سیاست‌های درست، این موج جدید تحول فناوری می‌تواند مزایای مهمی را برای کشورهای در حال توسعه ارائه دهد.

مطالعه سازمان جهانی کار نشان می‌دهد که اثرات بالقوه هوش مصنوعی مولد احتمالاً برای مردان و زنان به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است و بیش از دو برابر سهم اشتغال زنان به طور بالقوه تحت تأثیر اتوماسیون قرار می‌گیرد. این به دلیل حضور بیش از حد زنان در مشاغل اداری، به ویژه در کشورهای با درآمد بالا و متوسط است. از آنجا که مشاغل دفتری به طور سنتی منبع مهم اشتغال زنان با توسعه اقتصادی کشورها بوده است، یکی از نتایج هوش مصنوعی مولد می‌تواند این باشد که برخی مشاغل اداری ممکن است هرگز در کشورهای کم‌درآمد ظاهر نشوند.

این مقاله نتیجه‌گیری می‌کند که اثرات اجتماعی و اقتصادی هوش مصنوعی تولیدی تا حد زیادی به نحوه مدیریت انتشار آن بستگی دارد و در موردنیاز به طراحی سیاست‌هایی که از یک انتقال منظم، عادلانه و مشورتی حمایت می‌کند، بحث می‌کند. صدای کارگران، آموزش مهارت‌ها و حمایت اجتماعی کافی کلید مدیریت این انتقال خواهد بود. در غیر این صورت، این خطر وجود دارد که تنها تعداد کمی از کشورها و فعالان بازار از فناوری جدید بهره‌مند شوند.

نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که «نتایج انتقال تکنولوژی از پیش تعیین شده نیست. این انسان‌ها هستند که در پس تصمیم‌گیری برای ترکیب چنین فناوری‌هایی هستند و این انسان‌ها هستند که باید فرآیند گذار را هدایت کنند.»