کارواشتغال به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از دفتر همکاری فناوری سفارت ایران در چین، این منطقه بیابانی به عنوان بخشی از تلاش‌ها برای دستیابی به پیشرفت‌های فنی در کشاورزی، شروع به توسعه پرورش آبزیان از جمله ماهی‌های آب شیرین، شاه میگو و خرچنگ دریایی کرده است.

سطح شوری در جنوب منطقه شین جیانگ به طور طبیعی نزدیک به سطح آب دریاست. این امر کشاورزی مصنوعی غذا‌های دریایی را تسهیل می‌کند و هدف این شرکت افزایش دسترسی به غذا‌های دریایی در مناطق داخلی چین است.
در این طرح از زمین شور-قلیایی استفاده و سطح ریزمغذی‌ها به گونه‌ای تنظیم شد که محیط‌های مختلف آب دریای مورد نیاز برای نژاد‌های مختلف را شبیه‌سازی کند.
این شرکت حدود ۶۰ حوضچه سرپوشیده دارد که از گلخانه‌ها برای جبران اختلاف دما استفاده می‌کند. شرکت هشت نوع مختلف غذای دریایی تولید کرده است که قبل از انتقال به حوضچه‌های بیرونی در داخل خانه پرورش داده می‌شوند.
رسانه‌های دولتی چین از گسترش تولید غذا‌های دریایی به‌عنوان یک «الگو» برای جستجوی راه‌هایی برای «نوین سازی کشاورزی» و «تامین امنیت برای عرضه محصولات کشاورزی» استقبال کردند. پکن به طور فزاینده‌ای بر اهمیت امنیت غذایی تاکید کرده و هدفش این است که در تولید محصولات کشاورزی متکی به خود باشد.
چین از دیرباز بزرگترین تولیدکننده غذا‌های دریایی در جهان بوده و طبق گزارش سازمان ملل، حداقل ۱۸ درصد از غذا‌های دریایی در جهان را به خود اختصاص داده است.
این کشور قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ تولید سالانه محصولات آبزی خود را به حدود ۳۰ هزار تن افزایش دهد. به طور کلی، چین در نظر دارد تولید آبزیان خود را تا همان سال به ۶۹ میلیون تن برساند.