امیررضا اعتمادی:نویسنده

کارواشتغال از بازار : تحریم‌های شبکه مالی و اعتباری و عدم عضویت در «FATF» مدت‌هاست کار را برای تجارت خارجی ایران دشوار کرده است، اکنون که شاهد نوآوری در حوزه های گوناگون و پیشرفت در اکثر حوزه های علمی و فناوری هستیم، زمان آن رسیده با کمک متخصصان و فعالان دانش بنیان بتوانیم گامی نو در تجارت خارجی با تکیه بر اقتصاد دانش بنیان داشته باشیم.

در شروع سال جاری و با مستحکم شدن روابط دیپلماسی ایران با کشورهایی از «آسیا، آفریقا و اقیانوسیه» که استراتژیک‌ترین آنها کشور «عربستان» بود، شاهد بودیم. در پیشبرد اهداف سیاسی به صورت موازی با استفاده از ظرفیت های موجود در «دیپلماسی اقتصادی» توانستیم گام بزرگی را در بالا بردن آمار فروش نفت و گاز و توسعه میادین مشترک اقتصادی با دیگر کشورها مقداری شرایط تجاری را بهبود ببخشیم!

اما همچنان به دلیل تحریم‌های مالی و اعتباری و عدم عضویت در گروه اقدام مالی یا همان FATF نمی‌توانیم با کشورهای که با آنها روابط دیپلماسی مناسب داریم مراودات تجاری و مالی داشته باشیم

در گام نخست نیاز است شناختی کامل نسبت به شریک تجاری خودمان داشته باشیم، که این اتفاق میتواند به کمک شرکت ها و مجموعه های دانش بنیان انجام شود.

شناخت کافی در زمینه های مانند؛ «مسیرهای حمل و نقل و لجستیک، بازار عرضه و تقاضا، مواد اولیه مورد نیاز کارخانه جات، برنامه های توسعه گردشگری و جذب توریست، راه های مبادلات پولی و ارزی با توجه به شرایط تحریم و FATF و…» که تمامی اینها مبادلات اطلاعاتی مهمی است که تمامی فعالین اقتصادی و بخش خصوصی باید از آن به طور کامل ارتباط برقرار کنند.

اکنون که شاهد نوآوری در حوزه های گوناگون و پیشرفت در تمام حوزه های علم و فناوری هستیم، زمان آن رسیده با کمک متخصصان و فعالان دانش بنیان بتوانیم گامی نو در تجارت خارجی با تکیه بر اقتصاد دانش بنیان داشته باشیم.

حال با توجه به تمام دلایل بازنگری که اشاره کردیم از جمله تحریم ها، عقب ماندن از نظم نوین نظام بانکی و مقرارت آن به شدت نیاز داریم از یکسری تغییرات بنیادی استقبال کنیم.

یکی از این تغییرات بنیادی سمت و سو گرفتن ارز های دیجیتال و اثبات جایگهش در سالهای گذشته است.

برای مثال تقریباً از سال ۱۳۹۸ در شرکت های پتروشیمی به صورت محدود در ازای صادرات محصولات پتروشیمی ارز های دیجیتال دریافت کردند اما به خاطر نوسانات بالای این بازار و به رسمیت نشناختن این ارز های دیجیتال توسط بانک مرکزی ما این روال تسویه یک مقدار سخت و دست نیافتنی شد.

طی دو سال گذشته همزمان با پیشرفت تولید و صادرات محصولات پتروشیمی تحریم های سخت تری علیه شبکه فروش و شرکت های که با پتروشیمی های ایران کار میکنند اعمال شد و این عامل مزید بر علت شد که شرکت های پتروشیمی طبق شرایط مشخص مقداری از ارز های حاصل از صادرات را به صورت ارز های دیجیتال به خصوص (باینانس، بیت کوین، اتریوم و …) دریافت بکنند.

اما این موضوع موجب به برخی ناترازی های مالی شد به دلایل رسمیت پیدا نکردن و عدم ساماندهی درست.

حال باتوجه به صحبت های ارائه شده اگر شرکت های دانش بنیان فعال و متمرکز در حوزه های مالی و اعتباری و بیمه به کمک تجارت خارجی ما بیایند، قطعا با اتکاء بر دانش فنی و ساماندهی یک شبکه پولی متمرکز بر «تجارت خارجی» میتوانیم از فیلتر های تحریم و مشکلات بازگشت ارز برای فعالین اقتصادی و صادرکننده ها به سادگی عبور کنیم.

در حوزه‌های تخصصی مانند «صنایع، معادن، انرژی، کشاورزی، گردشگری» و… نیاز به تحقیق و تفحص از بازار های جدید و بازنگری در بازار های ثابت خارجی را داریم.
با ایجاد اتاق فکری که فعالین اقتصادی و متخصصان دانش بنیانی در آن حضور داشته باشند میتوان به راهکار های نو و بدون نقص دست یافت که بتواند مارا به آن هدف اصلی که توسعه تجارت خارجی، جبران خام فروشی و صادرات خدمات فنی و مهندسی است نزدیک تر کند.

ما اکنون در نقطه حساسی از تاریخ قرار گرفته ایم و سیاستگذاری های اقتصادی و زیرساخت های تولید و متکی شدن بر دانش فنی در دنیا به شدت درحال تغییر و حرکت در مسیر جدیدی هستند.

اگر بخواهیم با سرعت بیشتری در این مسیر حرکت کنیم باید از تمام ظرفیت های موجود فنی و مهندسی، اتکاء بر اقتصاد دانش بنیانی و بهره‌گیری از توانایی هایمان در زمینه هوش مصنوعی استفاده کنیم تا بتوانیم از اقتصاد سنتی پوست اندازی کنیم و همگام شویم با تغییرات سیاستگذاری های اقتصادی دانیا.
این میشود «پیشبرد اهداف اقتصادی به کمک دانش بنیان ها»!