چالش‌های کارآفرینی ورزشی و راه‌های مرتفع کردن آن
کارواشتغال به نقل از ایسنا/اردبیل عضو هیئت‌علمی دانشگاه محقق اردبیلی گفت: کارآفرینی در ایران درست معنی، تفسیر و اجرا نشده است و کارآفرینی ورزشی هم از این مسئله رنج می‌برد؛ زیرا کارآفرینی به معنای اشتغال‌زایی نیست؛ بلکه رویکردی است که بدون توجه به منابع، از فرصت‌ها نهایت استفاده را می‌کند.
فرزاد نوبخت اظهار کرد: تغییرات محیطی، سیاسی، اجتماعی، تکنولوژی و … به‌مانند مسائل دیگر، کارآفرینی ورزشی را هم با چالش مواجه کرده است که این چالش‌ها همانند چاقوی دو لبه است که اگر بتوان از آن استفاده کرد، تبدیل به فرصت می‌شود و اگر نتوان از آن استفاده بهینه کرد، تبدیل به تهدید می‌شود.
وی افزود: بخشی از چالش‌های کارآفرینی ورزشی مربوط به تغییرات قیمت، تورم و … است که برای تمامی بخش‌های اقتصاد ضربه وارد می‌کند و بخش دیگری مربوط به مسائل تکنولوژی و فناوری اطلاعات است که این بخش به‌خصوص در حوزه اینترنت از ثبات لازم برخوردار نیست؛ بنابراین افراد نمی‌توانند در مورد سرمایه‌گذاری در بخش کارآفرینی ورزشی ریسک کرده و تصمیمی بگیرند.
دانشیار مدیریت و بیومکانیک ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چرا کارآفرینی ورزشی جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده است، گفت: اینکه کارآفرینی ورزشی هنوز جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده است، به این دلیل است که دولت متولی ورزش است و چون رویکرد دولتی، رویکرد مبتنی بر اجرای فرصت نیست؛ بنابراین کارآفرینی ورزشی هنوز جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده است.
نوبخت با بیان اینکه رویکرد اجرای فرصت عمدتاً در محیط‌های اداری یافت نمی‌شود، تشریح کرد: کارآفرین ورزشی ابتدا باید بازار این حوزه را مورد بررسی قرار داده و نیازها را برآورد و سپس آنها را به مدل کسب‌وکار، تیم‌های کاری و استارت‌آپ‌هایی تبدیل کند.
وی با بیان اینکه کارآفرینی ورزشی بیشتر با سرمایه‌های پایین یا گاهی با سرمایه صفر شروع می‌شود، بیان کرد: در کنار ورزش حرفه‌ای باید به ورزش همگانی و مباحث مرتبط با اوقات و فراغت هم توجه کرد که می‌تواند فرصت خوبی برای سرمایه‌گذاری در کارآفرینی ورزشی باشد.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه محقق اردبیلی اظهار کرد: برای رفع چالش‌های مرتبط با کارآفرینی ورزشی، متولیان ورزش نباید افرادی باشد که رویکرد اداری دارند؛ چون رویکرد اداری، رویکرد کارآفرینانه نیست و منتظر هستند که بودجه سالانه تخصیص یابد و سپس آن را توزیع یا حتی گاهی هدر دهند؛ بلکه باید افرادی باشند که توانایی رهبری فرصت‌های این حوزه را داشته باشند و دولت هم تنها حمایت‌کننده باشد.