کارگران فرانسوی یکصدا فریاد می‌زنند: «دیگر نمی‌توانم تحمل کنم»/ اعتصاب سراسری علیه افزایش سن بازنشستگی
طرح رئیس جمهور فرانسه قرار بود در همان روزهای آغازین سال ۲۰۲۳ میلادی اجرا شود؛ امری که موجبات اعتراض کارگران و بازنشستگان فرانسوی را فراهم و آن‌ها را برای اعتصاب در هفته آتی آماده کرده است.
کارواشتغال به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از شبکه فرانس ۲۴، دولت فرانسه اصلاحات سن بازنشستگی (افزایش سن) را از روز سه‌شنبه ۲۰ دی ماه اجرا کرد. اقداماتی که رئیس‌جمهور این کشور (امانوئل ماکرون) مدت‌ها استدلال می‌کرد که برای مقرون‌به‌صرفه کردن سیستم تامین اجتماعی در بلندمدت ضروری هستند اما با انتقاد شدید گروه‌های مخالف و کارشناسان منتقد فرانسوی مواجه شده است.
این طرح براساس وعده مکرون در روز کریسمس و سال نوی میلادی، مطرح شد. طرح رئیس جمهور فرانسه قرار بود در همان روزهای آغازین سال ۲۰۲۳ میلادی اجرا شود؛ امری که موجبات اعتراض کارگران و بازنشستگان فرانسوی را فراهم و آن‌ها را برای اعتصاب در هفته آتی آماده کرده است.
محور اصلی اصلاحات بازنشستگی پیشنهادی ماکرون که الیزابت بورن (نخست وزیر فرانسه) روز سه‌شنبه از آن رونمایی کرد، شامل افزایش سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۴ سال و افزایش کل سوابق لازمی است که افراد باید برای واجد شرایط بازنشسته شدن، آن سال‌ها را کار کنند.
ماکرون اولین رئیس‌جمهور فرانسه است که اکثریت مجلس ملی را در انتخابات پارلمانی سال گذشته از دست داد. این به‌آن معنی است که او یا باید چند ده نماینده محافظه‌کار را برای عبور از راهروی کاخ ریاست جمهوری به خود جذب کند یا به طرح خاصی دست بیابد که براساس آن مجلس را به طور کلی دور بزند و هر دوی این راه‌حل‌ها در گروی این است که وی قید وجهه‌ی سیاسی خود را بزند!
البته مدتی پیش رئیس‌جمهور مجبور شد به طور موقت اصلاحات حقوق بازنشستگی را در زمانی که کرونا در اولین دوره ریاست جمهوری‌اش شیوع پیدا کرد، متوقف کند.
فرانسه بزرگترین اعتصابات خود را در دهه‌های اخیر علیه طرح افزایش سن بازنشستگی شاهد بود و پاریس را در بیشتر زمستان ۲۰۱۹-۲۰۲۰ در اثر اعتصابات تعطیل دیدیم. در آن زمان، اتحادیه کارگری میانه‌رو مانند CFDT اعتصابات را متوقف کرد. اما این‌بار این اتحادیه محافظه‌کار به دیگر اتحادیه‌ها پیوسته و خواستار اعتصاب سراسری در ۱۹ ژانویه (پنجشنبه ۲۹ دی ماه) شده است.
کل سیستم بازنشستگی در سال ۲۰۲۱ تنها ۱۴ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده است. با این حال، برخی دیگر استدلال می‌کنند که بدهی زیادی در بودجه دولت به دلیل سن پایین بازنشستگی به دولت تحمیل شده است، اما برخی دیگر می‌گویند که دولت ماکرون می‌تواند راه‌های دیگری برای جبران این کسری پیدا کند، به ویژه با معکوس کردن کاهش‌های مالیاتی برنامه‌ریزی‌شده برای حمایت از کارفرمایان که در جریان تورم اروپا به نفع آنان تمام شد.
فرانس ۲۴ با کارگران مختلف ۲۲ تا ۶۰ساله در مورد علت مخالفت آن‌ها با اصلاحات صحبت کرده است. موضوع اصلی در این مصاحبه‌ها این واقعیت ساده بود که بسیاری از مشاغل سخت‌تر و زیان آورتر از آن هستند که سن بازنشستگی بالا داشته باشند. این باور که سیستم بازنشستگی نسبتاً سخاوتمندانه فرانسه باید به عنوان جبرانی مناسب برای کارهایی که از نظر فیزیکی و روحی سخت هستند، الگو قرار گیرد، در مخالفت مردم و بازنشستگان بسیار موثر بوده است.
دومینیک، ۵۹ ساله، کارگر بخش نظارت بر فروش یک شرکت خصوصی می‌گوید: «من هرگز در زندگی‌ام اعتصاب نکرده‌ام – اما این بار، اگر از من بخواهند، اعتصاب می‌کنم. ۳۰ سال است که در خرده‌فروشی کار می‌کنم. من قبلاً برای مقابله با تاندونیت ناشی از تمام حرکات تکراری و بارهای سنگینی که در طول روز حمل می‌کنم، هر دو شانه‌ام را جراحی کرده‌ام. در مجموع روزانه حدود ۶۰۰ کیلو بار باید حمل کنم. من همچنین مجبور به گرفتن انگشت شست مصنوعی در هر دو دست شده‌ام: مفاصلم را به دلیل پاره شدن و پاره شدن جعبه‌ها برای گذاشتن در قفسه‌ها از دست داده‌ام. بنابراین اگر در نهایت به من گفته شود که باید بازنشستگی خود را به تعویق بیندازم – چه چند ماه یا حتی یک سال – نمی‌توانم آن را بپذیرم. این شغل که من دارم با افزایش سن سخت‌تر می‌شود. به نظر من حمل بار بسیار دشوارتر از بیست سال پیش است. حتی دیگر زانوهایم اکنون شروع به تسلیم شدن در برابر فرمان مغزم نمی‌کنند.»
وی می‌افزاید: «ما جوانان زیادی در این کشور داریم که به دنبال کار هستند. و فکر می‌کنم آن‌ها باید برای پر کردن جای مشاغل افرادی که در ۶۲ سالگی بازنشسته می‌شوند، آموزش ببینند. زیرا ما با چیزی واقعاً ناخوشایند روبرو هستیم. اگر کار زیاد از مردم بخواهید، چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی برای آن‌ها غیر قابل تحمل می‌شود.»
ژان، ۲۹ ساله، آجرپز می‌گوید: «بسیاری از همکاران من در ۶۰ سالگی به سرطان مبتلا می‌شوند. کار به عنوان یک آجرپز، در حال حاضر کمی مشکل است که با سلامتی به ۶۰ برسد، حتی اگر حجم کاری شما کاهش یافته باشد. چطور وقتی امید به زندگی در شغل من کمتر از ۶۰ سال است، من باید در سن ۶۵ سالگی یا ۶۴ سالگی بازنشست شوم؟ در تمام طول روز، شما با روغن، گریس، سیمان، گرد و غبار، هر چیزی که در صنعت ساختمان وجود دارد روبرو هستید. شما همیشه چکش می‌زنید و روان خود را با حداقل وسایل حفاظتی با صدا نابود می‌کنید. حتی اگر سرطان نگیرید، از سن ۵۰ سالگی به بعد، زانوهای بد، کمر بد، تونل کارپال، رباط‌های صلیبی آسیب دیده شما را از پا در می‌آورند. چند نفر از همکاران من از نظر جسمی شکسته به نظر می‌رسند – آن‌ها مانند اردک در اطراف راه می‌روند. آن‌ها به کمک مداوم نیاز دارند. آن‌ها دیگر نمی‌توانند به طور عادی راه بروند.»
جوانا، ۴۵ ساله، پرستار روانپزشکی می‌گوید: «نباید تمام زندگی خود را برای کسب درآمد تلف کنید. من نمی‌خواهم فقط منتظر بازنشستگی خود باشم. برای من غیرممکن است که بتوانم تا دو دهه دیگر به عنوان پرستار ادامه دهم. زمانی که من شروع به کار کردم، اگر سه فرزند داشتید می‌توانید در ۵۵ سالگی یا اگر نداشتید در ۵۷ سالگی کار را متوقف کنید، اما همه چیز خیلی وقت پیش تغییر کرد. کار سختی است، یک پرستار روانپزشکی. بار روانی زیادی بر دوش شما می‌گذارد. شما تحت تاثیر تمام ناراحتی‌های دنیا هستید. وقتی با مردم صحبت می‌کنید باید چنین داستان‌های سختی را جذب کنید. من پارسال فرسودگی شغلی داشتم. من چهار بچه دارم من دیگر نمی‌خواهم تمام زندگی‌ام را در کار بگذارم. پدربزرگم به من می‌گفت: نباید تمام عمرت را برای گذران زندگی تلف کنی!»
سوفیان، ۴۹ ساله، کارگر آمازون نیز می‌گوید: «دیگر نمی‌توانم ادامه دهم» این شعار من و همکارانم است. من و همکارانم امروز صبح درباره اصلاحات صحبت می‌کردیم. همه منزجر شده‌اند. این من را افسرده می‌کند. من ۴۹ سال دارم و در حال حاضر برایم سخت است باور کنم که حتی تا ۱۰ سال دیگر هم باید کار کنم.